 |
 |
Het is iets voor half twee vanmiddag wanneer ik opnieuw tot het besluit kom om maar weer eens richting De Mortel te rijden. Er dreigt wel een buitje aan te komen op buienradar, maar ik durf het risico wel te nemen.
Wanneer ik aankom bij de toren is er geen valkje te bekennen. Dan zie ik achter me een grote vogel vliegen. Ik 'vang' hem in mijn kijker en zie dat het een aalscholver is. Ik denk dan terug aan de vale gieren die even geleden alweer in Nederland gezien waren. Zoals ik toen een vermeende vale gier omschreef werd door kenners uitgelegd als een mogelijke aalscholver. Ik weet zeker dat dit niet dezelfde vogel is, maar ik kan me voorstellen dat aan de hand van de omschrijving die ik toen gaf gedacht werd aan een aalscholver. Maar zoals gezegd: dat was toen pertinent niet deze vogel.
Terwijl ik de vogel na tuur zie ik bij de toren ook beweging. Van achter het bos voor me komt een vogel opgevlogen die richting een lamp aan de achterzijde lijkt te landen. Ik denk onmiddellijk aan de plukplaats die we gisteren gezien hebben. Zou dit...?
Vrijwel direct hierna hoor ik het bekende valkengekrijs zoals de slechtvalken vaak laten horen wanneer ze de toren naderen. Inderdaad zie ik rechtsboven me een valk richting de toren vliegen. Het gekrijs komt echter uit de richting rechtsachter me. Ik kijk met het blote oog en zie inderdaad nog twee valken naderen. Een jonkie en een grotere, die ik zonder de ontbrekende vleugelpen te zien, toch als S2 identificeer. (Gevoelsmatig, omdat deze valk duidelijk wat groter is dan de ander.)
Ze komen zo te zien dus prooiloos terug vanaf de Stippelberg (achter me). Terwijl ik de eerste even kwijt ben, zie ik dat de twee anderen beide op het rooster van de nestkast landen. Erg volgt een 'boos' gekrijs en onmiddellijk vliegen beide valken ook weer op en maken wat schijnaanvallen naar elkaar.
Of het menens is weet ik op dat moment niet, ik laat me verrassen. De momenten die volgen wijzen toch weer echt op 'tikkertje'.
Dan een donderklap, een fikse. Het is dan 13:40u en ik ben dus amper tien minuten op het spottersveldje. Meteen na de donderklap begint het werkelijk te gieten. Ik zoek snel beschutting in de auto.
Ik baal er ontzettend van, want meestal betekent een fikse bui ook meteen 'einde oefening' voor de valken.
In enkele minuten tijd volgen vijf harde donderslagen en dan klaart het alweer op. Ik ga snel uit de auto in de hoop dat de familie het nu niet meteen opgegeven heeft om de kijker vanonder de toren te amuseren. Helaas!
Ik speur de toren af en zie twee valken precies boven elkaar op de tweede en derde ring (rechterkant) zitten. Ik probeer ze te vangen met mijn ondertussen wel bekende 'digi-kijker' constructie. Ik hoop dat het lukt. Op dezelfde wijze probeer ik de twee nijlganzen met een jong en een reiger die aan de overkant van de Snelle Loop zitten te 'vangen'. Maar het is een bijna onmogelijke opgave. Het gaat hier om een groene voor- en ook achtergrond waarbij de onderwerpen niet fel afsteken. (Thuisgekomen ontdek ik dat ik drie keer mis heb gericht. Ik heb dus mooie 'close-ups' van een lege wei.)
Ik loop nog maar eens naar de paddestoel in de buurt van de toren. Hij staat er nog en is weer ietsje donkerder gekleurd. Het mooie is er eigenlijk af. De stekeltjes zijn nagenoeg verdwenen, het ding lijkt nu wat meer op een champignon.
De mooie paddestoel 'met hoed' die ik onlangs op de foto zette, is verdwenen. Mogelijk geplukt om mee te nemen?
Wanneer ik terug loop zie ik langs de berm van de weg weer een andere paddestoel, ook die maar op de foto dan.
Ik zie dat er een tweetal auto's geparkeerd staan, een heel bekende: die van Piet en Dorine, de ander van een stel uit Arnhem die ik ook al eens eerder heb gezien.
Ik vertel Piet en Dorine over de gevonden 'plukplaats' bij de toren. Ze lopen even mee, want Piet en Dorine kunnen niet geloven dat er tussen de bomen een plukplaats van de slechtvalken is. Ik heb er zelf ook wel wat bedenkingen bij en ook Gerrit heeft me al gemaild dat hij het een vreemde plaats vond, maar omdat dit jaar toch alles anders is....
Ik wijs de plaats aan en zie een nieuwe bevederde plek. Nu liggen er wel heel erg lange, gebogen veren bij. Dorine gelooft er niets van dat dit een plukplaats is van de slechtvalken. Ook de gevonden veren duiden op heel iets anders. Dan wijst Piet de afgerasterde tuin aan onmiddellijk achter de toren op enkele meters afstand van de veren. Daar lopen enkele hanen rond met... jawel, lange gebogen staartveren. "Ik denk dat er in deze tuin een haan vermist wordt" moet ik nu ook toegeven. "Maar dat is meer het werk van een vos of een das of zo", menen Dorine en Piet.
Jammer Ronald, we hadden het gisteren dus mis.
Terwijl Dorine en Piet het al weer snel voor gezien houden, blijf ik nog een poos samen met het Arnhemse stel achter. Ik heb even hiervoor afgesproken dat ik rond drie uur mijn partytent bij mijn zwager op zal gaan zetten, dus vertrek ik maar.
"Misschien volgt nu de actie wel" wens ik de achterblijvers toe.
Nog een kleine aanvulling vanavond:
Om 21:15u besluit ik nog even terug te gaan. Ik kan alvast verklappen dat het weinig om het lijf had.
Op de lamp zit een valk al op nachtpositie. Vrijwel direct bij mijn aankomst komt nummer twee die zich op de andere lamp plaatst.
Een hele poos later, het wordt dan al aardig donker, zie ik nog net het laatste beetje (een metertje of tien) van de aankomst van nummer drie die zich vermoedelijk op de lamp aan de zijkant (noordelijke zijde) nestelt.
Of nummer vier op eenzelfde 'sneaky' manier ook tussen de bedrijven door aan de achterkant is gaan zitten zullen we wel nooit weten.
Voor mij valt het op dat nummer twee nog met enig gekrijs zijn aankomst aankondigt, nummer drie doet dit geruisloos. Welke conclusie hier weer aan verbonden kan worden? Ik weet het niet.
Voor de volledigheid: we hebben nog een kudde nijlganzen (een dozijn ongeveer) boven de bosrand links zien vliegen.
Goedenavond maar weer. En je weet het... oogjes dicht en snaveltjes toe....
Een paar foto's...
