 |
 |
Over vanalles en nog meer wezens
Bij thuiskomst zojuist zat ik even te dubben: maak ik een lang of een kort verhaal. Het bezoek aan de toren was lang genoeg, het geboden spektakel was divers en toch weet ik niet wat te doen.
Bij mijn aankomst zie ik "het skreeverke" (hij blijft graag anoniem) en een paar wandelaars op het veldje. Op de toren zie ik bij de schotel links op de onderste ring een volwassen valk. Later blijkt dit S2 te zijn, maar op dit moment weet ik dat nog niet.
Langs de bosrand komen mensen gelopen. Ik herken Lambert en ik vermoed dat de anderen Yleor en haar man zullen zijn. Even later blijkt dat ook te kloppen. Volgens Lambert zit er ook een valk op een uitsteeksel precies onder de betonnen rand. Wanneer hij zijn scoop opgesteld heeft twijfelt hij. Een blik op zijn display doet ook mij vermoeden dat het om iets anders gaat. Het is wel een roofvogel maar hij is lichter en kleiner. Lambert kan er nog net een foto van maken wanneer hij ineens opvliegt. Wat later zien we nog meer vogels rondom de toren vliegen. Nu twijfelen we nog meer of het wel slechtvalken zijn. Wordt de toren ingenomen door torenvalken? De staart lijkt langer en de vogels kleiner dan een slechtvalk. Wanneer even later twee van hen wegvliegen wordt de twijfel nog groter.
Het valt op dat de valk bij de schotel het allemaal laat welgevallen. Ook is er geen enkele vorm van communicatie te horen. Wanneer we even later de twee andere vogels zien terugkeren, ze schijnen op het dak te willen gaan zitten, neemt de twijfel nog meer toe. Ze vliegen bij elkaar maar niet spelend, eerder als een koppeltje is mijn indruk. Ik kijk er naar maar ik ben een beetje beduusd. Raar om te moeten conluderen dat je ze letterlijk ziet vliegen maar dat je niet zeker weet wat. Lambert is dan al weg, dus een blik door zijn scoop kan niet geworpen worden.
Yleor en haar man gaan de Stippelberg verkennen en verlaten ons. Wat later stopt er weer een andere auto bij het veldje. Anita (formerly known as Deufke) en haar man naderen het veldje. Anita ziet mij staan turen naar wat bijen en andere insecten. Ze kijkt mee en is het met Gerrit eens wanneer ze een bekend insect ziet: een zweefvlieg. Dan ineens deinst ze wat terug: in de struik zit tussen de bladeren een levensgrote sprinkhaan. Een joekel, zo een waar je je rot van schrikt wanneer ze ineens opspringen. Ik maak er snel een foto van.
Op het veldje gaat Anita toch maar eens kijken naar de verdwenen zweefvlieg. Maar hij is niet weg. Het koppie zit nog steeds aan het prikkeldraad. Mijn pogingen om er een foto van te maken falen. Ik probeer van te dichtbij een opname te maken waardoor hij veel te wazig wordt. Uiteraard blijkt dit pas bij thuiskomst. Jammer!
Op de toren zien we ineens beweging. S2 hebben we iets eerder al horen roepen naar een andere valk die we wel hoorden maar niet zagen. Plotseling vliegt ze op. In het tegenlicht is de ontbrekende vleugelpen weer goed te zien. Ook is nu goed te zien dat ze aanmerkelijk groter is als de eerder waargenomen vogels. (Ik baal er nog steeds van ze niet te hebben kunnen determineren zoals dat zo plechtig heet).
Het klokje wijst al weer over vijf aan. Mijn dochter komt zometeen terug van vakantie dus wil ik weer naar huis. (Ik heb haar gekwebbel gemist).
Voor de volledigheid nog een opsomming van de overige waarnemingen: eenden, nijlganzen, een specht, duiven, ringmussen, meesjes of zo, bijen (echte) en zweefvliegen. (Anita merkte op dat het geluid ook meer op een vlieg dan op een wesp lijkt).
Anita en haar man wandelen nog naar de achterkant. En ik, ik ga benieuwd naar huis, "zou ze al thuis zijn?"
