Okee om vijf uur wakker worden in het weekend is voor mij ook best wel extreem. Maar het biedt wel veel mogelijkheden. Zo zie ik de webcambeelden met slechts een kleine dertig collega-vroegen, waaronder (natuurlijk) Bolid. In al mijn naïviteit merk ik op dat het boven Bakel eerder licht is dan boven Gemert. Ja dank me de koekoek, waar komt de zon op?
Het is nog donker wanneer ik met Wisky op pad ga en het is licht wanneer we thuiskomen. Een mooi, maar fris rondje, gelopen. Ik ben gewaarschuwd.
Mijn auto weet uit zichtzelf de weg naar De Mortel, en ik vraag of ik met hem mee mag. Na de ramen droog gemaakt te hebben mag ik mee.
Niemand op het veldje maar de valk op de betonrand onder de wiphoekcam valt me direct op. Ik probeer de gebeurtenissen direct met mijn mobiel op de chat van BDL in te typen, maar de kou en de spellingscontrole (die alles beter denkt te weten), zorgen er voor dat het een gehannes wordt.
De wip mis ik er door, maar ik zie M nog net zijn daad voltooien. Te laat voor een foto. Ik baal ervan, maar gelukkig zal ik genoeg gelegenheid krijgen om volgende paringen nog wel te kieken.
Wanneer ik even op pad ga om de valk in de antenne iets dichterbij te kieken zie ik achter me een auto naderen, er wordt een keer geknipperd, het moet een bekende spotter zijn en ik heb al een vermoeden. Wanneer ik even later de Lupo herken weet ik het zeker: het is Gerrit E.
Het is altijd handiger om met twee man te zijn, want zo zie je meer en kan ik welllicht nog live verslag uitbrengen bij een belangrijke gebeurtenis. Daar hoef ik niet lang op te wachten, want terwijl we vastgesteld hebben waar beide valken zich begeven, zie ik daar een derde valk naderen. Zekers te weten een slechtvalk, een indringer dus. Opeens is daar de actie op de toren. Ik denk te weten dat het M is die de vreemdeling gaat opzoeken. Het gaat steeds sneller en de vreemde gaat al richting Bakel. Nog sneller gaat het. De pootjes haken een seconde in elkaar en de indringer maakt zich met grote spoed uit de voeten. M gaat er nog even achteraan om gedag te zwaaien en is dan opeens weer terug bij de toren. Snel gedaan, goed gewerkt.
Dat schijnt ook V te vinden want binnen niet al te lange tijd volgen er twee paringen. Eentje opnieuw bij de wipcam en de andere in de hoge antenne.
Gerrit E heeft met de meiden uit Millus afgesproken en op het moment dat ik mijn tenen al niet meer voel, gaan zij aan het buitenontbijt beginnen.
Gerrit wijst me nog op de pad voor ons op de grond. "Hee, die gaat de omgekeerde richting in", merk ik op. De pad gaat namelijk richting het bos en niet richting de Snelle Loop en/of naar de paddenpoel. Natuurlijk is het voer voor hilariteit en flauwe grappen. Op de toren gebeurt niet zo heel veel meer en omdat ik nog een ledikantje te repareren heb voor onze kleinzoon, besluit ik huiswaarts te gaan. Van oud-timmerman Gerrit krijg ik nog een tip mee die even later zeer bruikbaar zal blijken te zijn.
Wanneer ik mijn auto op de weg keer, schiet er kramp in een van de tenen van mijn rechtervoet. Dat is niet handig met gasgeven. Ik probeer de kramp er uit te krijgen en zet de cruisecontrol aan zodat ik mijn voet weer even recht neer kan zetten. De kramp gaat er uit en ik kan weer normaal rijden. Onderweg herken ik het karretje van Piet uit Lieshout, hij ziet me niet, ik zie hem wel, voor het eerst dit jaar.
