Cambeeldfragment 11-03-2024

BUS komt met een klein prooirestant  naar het rooster. 4NL zit ondertussen flink ingezoomd op de stellage. Ze komt niet, dus gaat BUS voor een paring naar de stellage

Cambeeldfragment 14-03-2024

En weer is er een paring op de wiphoek.

De carnavalsactiviteiten zitten er voor ons wel weer zo'n beetje op. Kon ik er vroeger maar geen genoeg van krijgen, met de jaren is de zin om ook op dinsdag nog te gaan wel een beetje weggeëbt. Mooie gelegenheid om de valken even te volgen. Op de webcams zie ik twee paringen. Op facebook en BDL doe ik mijn verslag, maar ik heb dan al lang de beslissing genomen dat er vandaag geMorteld zal gaan worden.

Een test om te kijken of twitterberichtjes nu ook vanzelf door gaan naar facebook levert het gewenste resultaat op. Vanaf het spottersveldje kan ik het eenvoudigste een tweet versturen. Goed om te weten dat die dus vanzelf ook naar facebook gaat.

Op het spottersveldje zit Gerrit E en staat Piet uit Lieshout. Ze wijzen me naar een vink die in de boom zit waaronder ik mijn auto heb staan. "Die heeft een witte staart", wijst Piet. Nog geen eens helemaal stilstaand zet ik mijn camera voor mijn ogen en knip ik. Precies op tijd, want meteen verplaatst de "witstaartvink" zich.

Op de toren zit nog steeds één valk op de antenne. Voordat ik vertrok hebben beide valken er een poos naast elkaar gezeten. Door de heren word ik bijgepraat over de reden voor vertrek: een derde valk waagde zich in de buurt. "Die is weggebracht", zo verneem ik.

Er stopt nog een auto. Het zijn Arie en José (Sazoe). Zeven buizerds doemen op naast de toren. Even is er de discussie of het er zes of zeven zijn. "Zeven", houd ik vol. José valt me bij. "Zes", tellen de anderen. "Zeven, tel ik hardop". Ik heb gelijk, het zijn er zeven.

Een sperwer waagt zich voor de toren langs. En dan opeens horen Piet en ik dat hoge piepje. "Van rechts naar links boven de Loop", zegt mijn gehoor me. Piet roept het uit, waar ik ook aan denk: ijsvogeltje. We hebben het er even daarvoor nog over gehad. We hebben het al maanden niet meer gehoord of gezien. We volgen de Loop maar het ijsvogeltje lijkt verdwenen. Dan wijst Piet naar het zogenaamde "achtuurboompje". Daar zit het!!!!

"Ijsvogeltje", roepen we even achterom, zodat de anderen het ook kunnen zoeken. Ook Els en Sjef komen aanrijden. Een mooi groepje bij elkaar die gelukkig het ijsvogeltje ook weer eens zien.

Waarom het achtuurboompje zo door mij genoemd wordt? In de tijd dat de zon hoger en hoger gaat staan (zeg maar wanneer de jonkies gaan uitvliegen) dan schijnt precies om 20:00 uur de zon achter de toren, zodat de schaduw van de toren over het boompje glijdt. Even later zakt de zon dan achter de bossen weg en treedt de schemering in.

Het is VV die op de bovenste hark van de hoge antenne zit. het is PA die aan komt vliegen. En die zet koers naar... "daar komt een wip", zo voorspel ik. Gerrit E heeft al de hele morgen klaar gezeten om zo'n moment vast te leggen, maar nu op het ultieme moment staat zijn scoop op de ijsvogel gericht. Natuurlijk zien we de wip, maar Gerrit niet. 

Het ijsvogeltje hupt een paar keer van het ene takje naar het andere en van het ene paaltje naar het andere. Dan is het weg. Ondertussen horen we anderen zeggen dat er weer een derde valk passeert, maar even achteloos van ijsvogel naar de toren omhoog kijkend zie ik weer een sperwer. Ik neem aan dat die bedoeld wordt en draai me weer om naar het ijsvogeltje. Dat is nu weg, maar de valken zijn nu ook buiten beeld. Piet en ik blijven over, de anderen gaan weg of gaan wandelen. Gerrit (zonder E) komt ook even kijken. We vertellen hem van het ijsvogeltje, maar dat laat zich zelf nog een keertje zien. De valken blijven erg lang weg. Eigenlijk tegen beter weten in kijk ik plichtmatig even op mijn telefoon naar de refreshbeelden. "Huh, er zit er eentje in de nestkast", vertel ik de anderen. Piet verklaart me voor gek. Gerrit is iets bedachtzamer met het toewijzen van een geestelijke beperking naar mijn persoontje toe. Ik laat hem de beelden zien. Door een stukje de weg op te lopen (van de toren af) kan ik iets beter in de nestkast kijken. Maar precies wanneer ik de valk zie zitten, hupt deze op het rooster om even later razendsnel achter een voor ons onzichtbaar doel aan te gaan.

Weer duurt het lang voordat er weer iets te zien is. Het is me genoeg voor vandaag en ook de anderen stappen op.

Wie mijn verhaaltjes doorgaans graag leest moet ik vandaag een beetje teleurstellen. Ik heb het nogal druk en de gang naar De Mortel van vanmorgen was eigenlijk al een beetje te lang. Goed voor mijn toko, minder voor mijn hobby, maar de boterham moet ook gegeten kunnen worden en liefst met een laagje pindakaas er op ook.

Dat gezegd hebbende: de Mortelgang was ergens na tienen. Valk op de grote antenne en de ander mogelijk in de kast. Een buizerd nadert de toren, maar PA (die in de antenne zit), maakt er zich niet druk om. Dat doet VV vanuit de nestkast wel even. Zeker op het moment dat ook een tweede buizerd (vrij laag) nabij de toren vliegt klink er gekrijs vanuit de nestkast.

Maar PA trekt zich er niets van aan, zeker niet wanneer de buizerds meteen daarna wegzwenken en verdwijnen.

Ik maak mijn vertrouwde wandeling, langs de toren, door het bos over de Loop door het klappoortje en dan de foto vanaf het veld van de antenne waar PA nog steeds zit. Over het hogere deel van het veld gaat het verder richting het beruchte boompje. Dan opeens zie ik een gestalte met veel wit en zwart in het veld over de Loop bij de zandhoop. Wat is dat? Ik schiet eerst het plaatje en kijk dan wat het is. Het blijkt een kievit. Niet alledaags de laatste jaren, maar toch wel met enige regelmaat in de buurt gezien. De vogel schrikt op en vliegt weg. Ik ga door het bos naar het veld daarachter, maar opnieuw tref ik deze keer geen reetjes aan. Verder door het brede bospad, terug naar de poel. Op het spottersveldje staat Piet ondertussen.

Even later sta ik naast hem, bespreek de kievit, het geval met de buizerds en dat was het al zo'n beetje. Er komt nog iemand. Met zijn drieën turen we naar de toren en naar de omgeving. Onze kompaan ontdekt de vrouw roodborsttapuit als eerste. De man blijkt vlakbij te zitten. klikkerdeklik.

PA vliegt op en komt even later terug, op de foto zie ik het kleine prooitje bungelen. Er komt een wissel. Heel even gaat VV naar de antenne en blijft het eitje onbewaakt.

Twee kieviten en weer twee buizerds leiden ons af. Weer herrie vanaf de toren. PA maakt zich opnieuw niet te sappel. De buizerds zijn al verder weg.

Tijd voor de eikes...

Okee om vijf uur wakker worden in het weekend is voor mij ook best wel extreem. Maar het biedt wel veel mogelijkheden. Zo zie ik de webcambeelden met slechts een kleine dertig collega-vroegen, waaronder (natuurlijk) Bolid. In al mijn naïviteit merk ik op dat het boven Bakel eerder licht is dan boven Gemert. Ja dank me de koekoek, waar komt de zon op? 

Het is nog donker wanneer ik met Wisky op pad ga en het is licht wanneer we thuiskomen. Een mooi, maar fris rondje, gelopen. Ik ben gewaarschuwd.

Mijn auto weet uit zichtzelf de weg naar De Mortel, en ik vraag of ik met hem mee mag. Na de ramen droog gemaakt te hebben mag ik mee.

Niemand op het veldje maar de valk op de betonrand onder de wiphoekcam valt me direct op. Ik probeer de gebeurtenissen direct met mijn mobiel op de chat van BDL in te typen, maar de kou en de spellingscontrole (die alles beter denkt te weten), zorgen er voor dat het een gehannes wordt.

De wip mis ik er door, maar ik zie M nog net zijn daad voltooien. Te laat voor een foto. Ik baal ervan, maar gelukkig zal ik genoeg gelegenheid krijgen om volgende paringen nog wel te kieken.

Wanneer ik even op pad ga om de valk in de antenne iets dichterbij te kieken zie ik achter me een auto naderen, er wordt een keer geknipperd, het moet een bekende spotter zijn en ik heb al een vermoeden. Wanneer ik even later de Lupo herken weet ik het zeker: het is Gerrit E.

Het is altijd handiger om met twee man te zijn, want zo zie je meer en kan ik welllicht nog live verslag uitbrengen bij een belangrijke gebeurtenis. Daar hoef ik niet lang op te wachten, want terwijl we vastgesteld hebben waar beide valken zich begeven, zie ik daar een derde valk naderen. Zekers te weten een slechtvalk, een indringer dus. Opeens is daar de actie op de toren. Ik denk te weten dat het M is die de vreemdeling gaat opzoeken. Het gaat steeds sneller en de vreemde gaat al richting Bakel. Nog sneller gaat het. De pootjes haken een seconde in elkaar en de indringer maakt zich met grote spoed uit de voeten. M gaat er nog even achteraan om gedag te zwaaien en is dan opeens weer terug bij de toren. Snel gedaan, goed gewerkt.

Dat schijnt ook V te vinden want binnen niet al te lange tijd volgen er twee paringen. Eentje opnieuw bij de wipcam en de andere in de hoge antenne.

Gerrit E heeft met de meiden uit Millus afgesproken en op het moment dat ik mijn tenen al niet meer voel, gaan zij aan het buitenontbijt beginnen.

Gerrit wijst me nog op de pad voor ons op de grond. "Hee, die gaat de omgekeerde richting in", merk ik op. De pad gaat namelijk richting het bos en niet richting de Snelle Loop en/of naar de paddenpoel. Natuurlijk is het voer voor hilariteit en flauwe grappen. Op de toren gebeurt niet zo heel veel meer en omdat ik nog een ledikantje te repareren heb voor onze kleinzoon, besluit ik huiswaarts te gaan. Van oud-timmerman Gerrit krijg ik nog een tip mee die even later zeer bruikbaar zal blijken te zijn.

Wanneer ik mijn auto op de weg keer, schiet er kramp in een van de tenen van mijn rechtervoet. Dat is niet handig met gasgeven. Ik probeer de kramp er uit te krijgen en zet de cruisecontrol aan zodat ik mijn voet weer even recht neer kan zetten. De kramp gaat er uit en ik kan weer normaal rijden. Onderweg herken ik het karretje van Piet uit Lieshout, hij ziet me niet, ik zie hem wel, voor het eerst dit jaar.