-
Cambeelden 15-03-2024 juvie
Cambeeldfragment 15-03-2024
BUS zit op de stellage en 4NL lijkt weer aan haar ei-leg ritueel te beginnen wanneer er plotseling weer die vervelende juvie is.
-
De laatste meidag
Laatste meidag
Vandaag hebben we een familiefeest. En om het feest luister bij te zetten, neem ik me voor om de dag goed te beginnen met prachtige valkenwaarnemingen. De juvies zal ik in alle standen op de foto gaan zetten. Vliegend, staand, betonrandzittend, stellagezittend, roosterzittend, boomzittend en zelfs zal ik paraat zijn wanneer er eentje besluit op mijn auto te gaan zitten. Nee, ik ben niet voor één gat te vangen vandaag: zelfs al gaat er eentje op mijn camera ziten, de andere camera is paraat. De film zal vast en zeker de natuurprijs krijgen, dat staat wel vast.
Zal ik mijn auto kwijt kunnen? Ik verwacht grote drukte op het spottersveld.
En dan... blijk ik de eenzame auto op de Hemelsbleekweg te hebben, zit er helemaal niemand op het spotterveldje en laat er helemaal niemand zijn hond uit bij de toren. Valken? Niet te zien!
Meteen is het groot alarm: "in welke boom zal de juvie zitten"? Ik speur alle boomtoppen en kale takken af. Niks te zien. Bij de toren hoor ik wat pluimvee druk doen. "Zit er eentje op de grond bij de toren"?
Ik ga op pad en hoor dan gesputter van het onverharde wegdeel komen. Piet komt er aan. Ik besluit echter mijn wandeling voort te zetten en ga eerst naar de achterkant. Voorzichtig slinger ik me daar om het poortje heen en dan heb ik al snel in de gaten dat ik niet bezorgd hoef te zijn om iets te verstoren. Er valt niks te beleven.
Op de toren dan? Ja, daar zie ik wat beweging bij de voet van de hoge antenne. Maar de valk fladdert meteen het hoekje om. Verder niks? Verder niks! Ik loop terug en ga over het bruggetje naar de andere kant van de Snelle Loop.
De kudde koeien staat op het veld. Kikkers plonsen in de paddenpoel. Ik loop verder, het gaat langs de bosrand in de richting van het weiland. Op de toren laat de juvie zich nu beter zien. Klik, klik en verder weer. De juvie hupt naar de hoek van de toren, direct onder de buitencam. Nog iets? Neen. Verder gaat het. Wanneer ik bij de grens tussen wei, veld en bos sta, hoor ik een voor mij vreemd vogelgeluid in het bos. Even later hoor ik hetzelfde vanaf het spottersveld. Probeert Piet me iets duidelijk te maken? Zijn gefluit wordt beantwoord vanuit het bos waar ik voor sta. Ik probeer het geluid te volgen zodat ik de vogel die het produceert kan vinden. Dat lukt me niet. Hij moet verdorie vlakbij me zitten, maar het enige vogeltje dat ik (heel even) zie is het Winterkoninkje. Dan maar verder. Verderop zit een vogeltje op een paaltje, maar dat is niet het vogeltje van het geluidje. Weer hoor ik vreemd geluid in het bos. Ik loop erheen. Het lijkt wel wat op het gekras van een Gaai, maar dat is het toch niet. Ook deze herkomst kan ik niet traceren. Ik loop maar terug naar het spottersveldje en zal dan wel vragen wat ik heb gehoord.
Wanneer ik wat later het veldje op ga, vraagt Piet of ik de Wielewaal ook gehoord heb? Misschien heb ik hem wel gezien? Even heb ik spijt dat ik niet langer heb gezocht naar de vreemde vogel, maar dan bedenk ik dat één van mijn levensregels is om geen spijt te hebben van onbelangrijke dingen die je mist door verkeerde beslissingen. Deze levenswijsheid heeft me al vaak geholpen, ik denk terug aan mijn laatste verjaardag toen ik de primeur van het badderen van een juvie heb gemist, was toen mijn instelling niet geweest zoals die is, dan ware het onverteerbaar geweest dat ik uitgerekend die dag niet ben gaan spotten. Vergis je niet, het is nog altijd doodzonde dat ik dat gemist heb, maar het leven is gewoon door gegaan.
Ook Gerrit en Debbie komen nog kijken. Helaas valt er niet veel te beleven. Debbie baalt. Zij heeft er ook een eind voor moeten rijden. Ik besluit te vertrekken wanneer ook Skreeverke en nog iets later ook Martien Manders (VWG) komen kijken. We hebben ooit eens verzonnen dat wanneer iemand vertrekt, er gauw spannende waarnemingen zullen volgen. Ik offer me dus op, zou je kunnen zeggen.
-
The sky is the limit
Juvies kiezen voor het eerst het luchtruim
Terwijl het filmpje bezig is om door YouTube verwerkt te worden, neem ik toch maar even de tijd voor het schrijven van een kort verhaaltje.
Nadat de hond uitgelaten is, blijkt mijn telfoon geen bereik te hebben. Ik moet dus even bij de huistelefoon blijven. Dat is balen, maar na tienen is het dan toch Morteltijd geworden.
Op het veldje zitten Piet en Gerrit die me weten te vertellen dat er een prooi is gebracht die op de onderste ring (buiten beeld) is gedropt. Het duurt al een poos zonder dat de prooi bij de kids is afgeleverd. "Misschien is PA hem zelf wel aan het opeten", veronderstelt Piet. Ik voeg er aan toe dat er wellicht een jonge valk naar een van de ringen is afgedaald. Overdreven draai ik me om en wijs naar een kale boomtak vlakbij: "nee, daar zit er geen, opper ik".
Er nadert nog een auto die kennelijk in de berm zal gaan parkeren. het blijkt Jeroen te zijn, die we ook een regelmatig bezoeker mogen noemen, al woont ie best ver weg.
Dat de valken zich aanvankelijk niet willen laten zien, wordt goed gemaakt door de bonte vliegenvanger (die we een insect zien "slaan" en vervolgens er achteraan zien duiken) en de gekraagde roodstaart die prachtig komt poseren.
Wanneer er toch stiekem wat tijd verstrijkt krijg ik een beetje medelijden met Jeroen, die toch wel heel weinig te zien krijgt.... zo denken we dan nog....
En dan is er naast de nestkast opeens wat gefladder. Een juvie komt tevoorschijn en oefent kennelijk wat vleugelslagen. De enige nestkastzitter gluurt, slaat ook wat met de vleugels maar is kennelijk nog niet toe aan het avontuur.
Niet ver van de toren zien we opeens twee roofvogels (waarvan zeker één slechtvalk) naar elkaar duiken. Gerrit twijfelt eraan of het allebei wel slechtvalken zijn. Het lukt me maar niet om ze goed in beeld te krijgen. Een verafplaatje zonder al te veel zoom is het enige dat ik ervan kan maken.
En dan opeens gefladder links van de toren. Nou ja, gefladder: het is best een fraaie vlucht. Maar is dit.... een juvie aan het vliegen? We volgen de valk en ik zie hem opeens op de nieuwe stellage zitten. Ik zoom in en zie.... het is een juvie!!!!! Wie het als eerste vaststelt weet ik niet eens, maar we zijn stomverbaasd van deze fraaie vlucht. Ik neem een serie plaatjes en hoor hoe Piet een tweede ontdekt. Ik merk ook dat Gerrit deze tweede steeds in het vizier heeft gehad en dus de stellage-juvie heeft gemist.
De tweede juvie lijkt bezig aan een hordeloop op de bovenste ring. (Het filmpje zal dit wel duidelijker maken).
Terwijl ik film en naar de valk op de bovenste ring zoek, zie ik nog net hoe de valk op de stellage lijkt te gaan verzitten. De valk blijkt opeens in de lucht en wat gebeurt er dan?
"Prooi", hoor ik naast me. We zoeken de valk met de prooi. Die vliegt nu links naast de toren en heeft een kennelijk zware last. Het geklapper met de vleugels is onstabiel. Niet de manier van PA wanneer ie moeite heeft met een te zware duif, maar anders. Dan oppert Piet opeens: "een juvie met prooi ? Da's die van de stellage". Maar daar blijkt er nog steeds een te zitten. Huhhhh???
Ik heb dezelfde gedachte maar durfde hem niet uit te spreken uit angst voor gek verklaard te worden. Ook Jeroen houdt wijselijk zijn mond. Gerrit weet het ook niet zeker, maar gaat ook voor de onmogelijkheid. "Dat zou wat zijn, op een eerste dag al met een zware prooi onderweg", lach ik. Maar geheel overtuigd is het lachje niet. Zeker wanneer de valk steeds lager om de toren vliegt. Uiteindelijk zien we valk noch prooi meer, maar wanneer PA wat later lage rondjes om de toren begint te vliegen worden wij steeds stiller. Zou het? ... Dat kan tioch niet....??
Nog wat later zien we duidelijk VV met een flinke duif rondvliegen. Ze gaat zelfs even voor de nestkast hangen met de prooi. "Uitlokken van die in de nestkast", lachen we. Maar die fladdert wel, maar durft nog even niet....
(Na heel veel keer opnieuw bekijken, denk ik toch dat de valk met prooi PA moet zijn)