Dit is niet zo maar een vertelling over het zoveelste bezoekje bij de toren van De Mortel, het kan nu eenmaal even nog niet anders. Ik moet geduldig zijn en hopen dat de prachtige tijden nog weer terug mogen komen.
Het berichtje op de site van VWG was niet meer dan een aanpassing van één cijfertje. Misschien stond het er al even en heb ik het gemist op mijn zoektocht naar info over het wel of niet uitzenden van de beelden van de slechtvalken van De Mortel bij BDL van 2023. Maar toen ik van de week weer eens even keek, zag ik tot mijn vreugde dat het cijfertje van 2022 toch echt veranderd was in een 3. Reacties op mijn facebook-berichtje wezen er op dat ik niet de enige was die dit eerder gemist had.
Laten we hopen op een geslaagd seizoen 2023 voor wat betreft de slechtvalken van De Mortel. En persoonlijk hoop ik daar toch weer een paar keer op de grond getuige van te zijn. Al zullen mijn wandelingetjes over en langs de Snelle Loop voorlopig nog even tot de onmogelijkheden blijven behoren.
Toch heb ik een bijzonderheid te vertellen die in elk geval voor mij toch echt tot een curieuse vertelling behoort. Misschien heb ik het hier al eens verteld: mijn opa kocht ooit (tijdens het interbellum - de periode tussen beide wereldoorlogen) eens een klein boerderijtje aan de westkant van Gemert. Hij en zijn vrouw brachten er zes kinderen groot totdat hij door het noodlot getroffen werd. Zijn vee werd ziek en hij werd gedwongen zijn boerderijtje te verkopen. Op mijn zoektocht waar het boerderijtje ooit gestaan moet hebben, kwam ik er achter dat dit dicht in de buurt moet zijn geweest van waar de Snelle Loop (!) Gemert verliet.
Ook heb ik misschien wel eens verteld dat mijn oma en haar gezusters een klein stukje grond hadden gekocht ten zuiden van vliegbasis De Peel. (Toen eveneens nog braak terrein). Op de grens van Brabant en Limburg. De woeste grond daar is een van de nog overgebleven perceeltjes van dat type en is daardoor beschermd. Met andere woorden je bent er (mede)eigenaar van maar je mag er niks mee. De jaarlijkse picknick met de familie is het enige waardevolle (maar zeker niet onbelangrijk). En verder mag ik als erfgenaam jaarlijks mijn belasting erover betalen. Nou ja, vele eigenaren, dus gedeelde smart. Maar wat er zo bijzonder is aan het lapje grond, dat ooit voor turf voor de stook zorgde, is het stroompje dat er aan grenst en van dit stukje Brabant in het Defensiekanaal uitmondt. Dat stroompje is namelijk: de oorsprong van de Snelle Loop.
Haha en dan wetende dat het de Snelle Loop was die als grensriviertje tussen Bakel, Aarle-Rixtel, Beek en Donk en Gemert tot grote twisten heeft geleid omdat ook voor de koeien het gras van de buurman altijd groener was, maakt het verhaal van de Snelle Loop bijzonder. Maar dat mijn opa en oma aan zowel het begin als aan het eind van De Loop bezittingen hebben gehad maakt dat ik me (historisch) "rijk" voel.
